Noticia

26 May

LA COSECHA QUE ALIMENTA A LOS POBRES A COLLEITA QUE ALIMENTA ÓS POBRES

Nuevas parroquias que ceden terrenos baldíos a Cáritas para que los explote

\r\n

Escrito por: Bea Costa, La Voz de Galicia

\r\n

Hacía muchos años que nadie trabajaba la finca de laTrabajadores tierras iglesia situada al lado del colegio San Tomé (Cambados). Por eso, en cuanto Carlos, María Jesús y Francisco, entre otros, se plantaron allí en marzo con los sachos, más de un vecino se acercó para preguntarles qué hacían: poner patatas. Son personas que residen en la casa de acogida que Cáritas Interparroquial de Arousa tiene en Sobradelo (Vilagarcía) y que, como hacen ya en otros lugares, trabajan la tierra para proveer a la organización de productos del campo.

\r\n

En Cambados es la primera vez que lo hacen, gracias a la cesión de la finca en cuestión -de unos 3.700 metros cuadrados de superficie- por parte del Arzobispado. El párroco José Aldao hace tiempo que empezó las gestiones en este sentido para conseguir darle un aprovechamiento a este terreno baldío y Santiago le dio por fin el visto bueno.

\r\n\r\n

Mirando al cielo

\r\n

La primera cosecha está en marcha. Las patatas ya lucen un ramaje verde considerable de manera que, si nada se tuerce, en el plazo de un mes calculan poder recogerlas. Y es que en esto del campo no se pueden hacer cronogramas. La cosecha siempre está a expensas del tiempo hasta última hora, y en Cáritas Interparroquial lo saben bien, por experiencia. Es la primera vez que trabajan en Cambados pero llevan años explotando esta fórmula en Sobradelo, donde la Iglesia también les cedió 5.400 metros cuadrados y donde montaron, incluso, un invernadero de mil metros cuadrados. Y desde el año pasado trabajan también otra finca de 1.200 metros cuadrados, cedida por la parroquia para el mismo fin, en Tremoedo (Vilanova).

\r\n\r\n

De lunes a viernes

\r\n

De la media docena de personas que han encontrado techo en la casa de acogida de San Cibrán, todos colaboran en las tareas del campo, en mayor o menor medida. Los más avezados en estas lides y más en forma lo hacen a razón de 9 a 13.00 horas, de lunes a viernes, y los fines de semana nadie les quita de sacar la oveja a pastar o regar cuando el sol aprieta. No son los únicos.

\r\n

Carlos ya no está en la casa pero sigue echando una mano allí donde le llaman. Su caso es de libro. Es una de las muchas víctimas que ha dejado la crisis en el sector de la construcción. Las obras se acabaron, su empresa cerró y hace siete años que está en paro, de modo que la ayuda que le prestan desde Cáritas y la ecohuerta que cultiva para autoconsumo en Sobradelo, le dan a este cambadés con residencia en Carril para ir tirando.

\r\n

En Cambados y en Vilanova solo se plantan patatas, pero en Vilagarcía hay también repollo, verdura, tomate, lechugas y otras hortalizas que tienen dos destinos. Una parte se comercializa a través de la cooperativa Horsal (Cambados), de la que Cáritas es socio, y la otra se emplea para abastecer la propia casa de acogida, el comedor social situado en Vilagarcía y para engordar los paquetes de comida que la oenegé distribuye entre personas sin recursos. Las patatas, a parte de que son fáciles de cultivar, tienen mucha demanda, según explica el director de Cáritas Interparroquial de Arousa, Francisco Fernández.

\r\n

Si la cosecha es propicia, en Cambados esperan sacar unos 700 kilos de tubérculo, una cantidad que podría ser mayor la próxima campaña. Y es que después de tantos años sin cavar ni sacar las hierbas, hubo que redoblar esfuerzos para poner el terreno en condiciones. «Una semana sacabas as herbas e logo volvían crecer», explican.

\r\n

Los agricultores de Cáritas todavía estuvieron hace una semana doblando el espinazo en Cambados, limpiando la finca, una labor que desarrollan bajo la supervisión de Rubén Paz, el técnico de explotaciones agrarias que esta temporada está al frente del grupo.

\r\n\r\n

Mejor sin sulfato

\r\n

No es la primera vez que este pobrense trabaja con una oenegé. Ya lo hizo antes con Cruz Roja, por eso sabe que es muy distinto afrontar este tipo de proyectos a hacerlo con fines privados. Con Cáritas ejerce más de monitor que de capataz, explica, y actúa de guía con una gente que suele estar familiarizada con el campo y que domina la técnica. Pero siempre hay una de cal y otra de arena. «A xentemaior ten moitos malos vicios e cre que hai que sulfatar sempre. Eu o da química lévoomoi mal», señala. Así que a las patatas de Cambados, de momento, se han librado de tratamientos, con el permiso de las plagas. Además de nacer de la solidaridad, son ecológicas. Un lujo. 

Novas parroquias que ceden terreos baldíos a Cáritas para que os explote

\r\n

Escrito por: Bea Costa, La Voz de Galicia

\r\n

Facía moitos anos que ninguén traballaba a leiraTrabajadores tierras da igrexa situada á beira do colexio San Tomé (Cambados). Por iso, en canto Carlos, María Jesús e Francisco, entre outros, plantáronse alí en marzo cos sachos, máis dun veciño achegouse para preguntarlles que facían: pór patacas. Son persoas que residen na casa de acollida que Cáritas Interparroquial de Arousa ten en Sobradelo (Vilagarcía) e que, como fan xa noutros lugares, traballan a terra para prover á organización de produtos do campo.

\r\n

En Cambados é a primeira vez que o fan, grazas á cesión da leira en cuestión -duns 3.700 metros cadrados de superficie- por parte do Arcebispado. O párroco José Aldao hai tempo que empezou as xestións neste sentido para conseguir darlle un aproveitamento a este terreo baldío e Santiago deulle por fin o visto e prace.

\r\n\r\n

Mirando ao ceo

\r\n

A primeira colleita está en marcha. As patacas xa locen unha ramaxe verde considerable de maneira que, se nada se torce, no prazo dun mes calculan poder recollelas. E é que nisto do campo non se poden facer cronogramas. A colleita sempre está a expensas do tempo até última hora, e en Cáritas Interparroquial sábeno ben, por experiencia. É a primeira vez que traballan en Cambados pero levan anos explotando esta fórmula en Sobradelo, onde a Igrexa tamén lles cedeu 5.400 metros cadrados e onde montaron, mesmo, un invernadoiro de mil metros cadrados. E dende o ano pasado traballan tamén outra leira de 1.200 metros cadrados, cedida pola parroquia para o mesmo fin, en Tremoedo (Vilanova).

\r\n\r\n

De luns a venres

\r\n

Da media ducia de persoas que atoparon teito na casa de acollida de San Cibrán, todos colaboran nas tarefas do campo, en maior ou menor medida. Os máis avezados nestes lidees e máis en forma fano a razón de 9 a 13.00 horas, de luns a venres, e os fins de semana ninguén lles quita de sacar a ovella a pastar ou regar cando o sol aperta. Non son os únicos.

\r\n

Carlos xa non está en casa pero segue botando unha man alí onde lle chaman. O seu caso é de libro. É unha das moitas vítimas que deixou a crise no sector da construción. As obras acabáronse, a súa empresa pechou e fai sete anos que está en paro, de modo que a axuda que lle prestan desde Cáritas e a ecohorta que cultiva para autoconsumo en Sobradelo, danlle a este cambadés con residencia en Carril para ir tirando.

\r\n

En Cambados e en Vilanova só se plantan patacas, pero en Vilagarcía hai tamén repolo, verdura, tomate, leitugas e outras hortalizas que teñen dous destinos. Unha parte comercialízase a través da cooperativa Horsal (Cambados), da que Cáritas é socio, e a outra emprégase para abastecer a propia casa de acollida, o comedor social situado en Vilagarcía e para engordar os paquetes de comida que a oenegué distribúe entre persoas sen recursos. As patacas, a parte de que son fáciles de cultivar, teñen moita demanda, segundo explica o director de Cáritas Interparroquial de Arousa, Francisco Fernández.

\r\n

Se a colleita é propicia, en Cambados esperan sacar uns 700 quilos de tubérculo, unha cantidade que podería ser maior a próxima campaña. E é que despois de tantos anos sen cavar nin sacar as herbas, houbo que redobrar esforzos para pór o terreo en condicións. «Unha semana sacabas as herbas e logo volvían crecer», explican.

\r\n

Os agricultores de Cáritas aínda estiveron hai unha semana dobrando o espinazo en Cambados, limpando a leira, un labor que desenvolven baixo a supervisión de Rubén Paz, o técnico de explotacións agrarias que esta tempada está á fronte do grupo.

\r\n\r\n

Mellor sen sulfato

\r\n

Non é a primeira vez que este pobrense traballa cunha oenegué. Xa o fixo antes con Cruz Vermella, por iso sabe que é moi distinto afrontar este tipo de proxectos a facelo con fins privados. Con Cáritas exerce máis de monitor que de capataz, explica, e actúa de guía cunha xente que adoita estar familiarizada co campo e que domina a técnica. Pero sempre hai unha de cal e outra de area. «A xente maior ten moitos malos vicios e cre que hai que sulfatar sempre. Eu ou dá química lévoo moi mal», sinala. Así que as patacas de Cambados, de momento, libráronse de tratamentos, co permiso das pragas. Ademais de nacer da solidariedade, son ecolóxicas. Un luxo.