RAFAEL RODRÍGUEZ COUCEIRO, UN HOMBRE CON LA MANO TENDIDA A LOS MÁS NECESITADOSRAFAEL RODRÍGUEZ COUCEIRO, UN HOME COA MAN TENDIDA AOS MÁIS NECESITADOS
IN MEMORIAM \r\n
Siempre estuvo en Cáritas y al servicio de los más necesitados. Dedicando 66 años de su larga vida a este menester. Inicio su trabajo solidario en el año 1948 a través de lo que en aquellos tiempos tan difíciles se llamaba Cáritas de Acción Católica. Cuando cumplió medio siglo de acción voluntaria, dándose a los demás, recibió un regalo muy especial del Papa:la medalla Pro Eclesia et Pontífice. Se trata de la más alta distinción concedida por Su Santidad a la que puede acceder un católico seglar por su fidelidad al servicio de la Iglesia. Se la entregó el arzobispo de Santiago, monseñor Barrio durante el encuentro Diocesano de Voluntarios de todas las Cáritas de Galicia
\r\n
En estos momentos de tanto dolor por su marcha recordamos unas palabras que pronunció en uno de los múltiples encuentros de voluntarios que organizó: “ en nuestra labor, nos sentimos recompensados por el cariño que recibimos de aquellos con los que compartimos el camino de la vida difícil».
\r\n
En los últimos días fueron oficiados diversos funerales en memoria de Rafael. El último fue presidido por José Luis García de la Torre, consiliario de Cáritas Interparroquial de A Coruña, y concelebrado en la Igesia de San Pablo por numerosos sacerdotes.
\r\n\r\n
Una entrañable persona
\r\n
Vicente Iglesias Martelo, director de Cáritas Interparroquial de A Coruña,lo conocía muy bien y trabajo codo con codo con él. Algo que recuerda, “nos ha dejado, para irse a la Casa del Padre, el amigo Rafael, entrañable persona y excelente católico que dedicó su vida profesional y particular a construir espacios de amistad y buenas obras”. Y añade, ”conocido y querido por todos los consiliarios y voluntarios de las Cáritas parroquiales, nos deja su ejemplo y una profunda huella de entrega a los pobres y amor al Evangelio”.
\r\n
Su vida de servicio a los demás ha sido un claro ejemplo para todos los que integramos la gran familia de Cáritas.Rafael Rodríguez Couceiro, recuerda Iglesias Martelo, había colaborado primeramente con el Patronato de la Caridad y desde la creación de Cáritas en La Coruña participó siempre como directivo de la Interparroquial, responsabilizándose de la Animación Comunitaria y del Voluntariado. También se dedicó durante muchos años al grupo de oración de la Inmaculada, constituido por antiguos feligreses de la parroquia de Santo Tomás.
\r\n\r\n
Cáritas está de luto
\r\n
Porsu parte José Anuncio MuriñoRañó, director diocesano, comunicaba oficialmente su fallecimiento: “Esta Caritas Diocesana, hoy está de luto. Ha muerto Rafael Rodríguez Couceiro “Rafael”, un cristiano que, como San Pablo, procuró hacer bien su combate, comprometido siempre con los más necesitados siguiendo el mensaje de Jesús “amaos unos a otros como yo os he amado”.Rafael fué y seguirá siendo referente para todos los agentes de esta Caritas Diocesana y particularmente para los de Caritas Interparroquial de A Coruña.Amigo Rafael, que el Padre de todos te acoja en su seno y te pido que intercedas ante Él, para que nunca nos falten las fuerzas en el Camino compartido que hacemos con las personas que tienen alguna necesidad.Hasta siempre amigo”.
\r\n
Vivió dándose a los demás. Ahora, la gran familia de Cáritas, cada vez que nos reunamos, seguiremos acordándonos de él y lo tendremos siempre presente en nuestras oraciones.
\r\n
Amigo Rafael, te llegó el tiempo del descanso. Disfrútalo que bien merecido lo tienes.
\r\n
D. C.
IN MEMORIAM
\r\n
Sempre estivo en Cáritas e ao servizo dos máis necesitados. Dedicando 66 anos da súa longa vida a este mester. Iniciou o seu traballo solidario no ano 1948 a través do que naqueles tempos tan difíciles se chamaba Cáritas de Acción Católica. Cando cumpriu medio século de acción voluntaria, dándose aos demais, recibiu un agasallo moi especial do Papa: a medalla Prol Eclesia et Pontífice. Trátase da máis alta distinción concedida pola súa Santidade á que pode acceder un católico seglar pola súa fidelidade ao servizo da Igrexa. Entregoulla o arcebispo de Santiago, monseñor Barrio duranteo encontro Diocesano de Voluntarios de todas as Cáritas de Galicia
\r\n
Nestes momentos de tanto dor pola súa marcha lembramos unhas palabras que pronunciou nun dos múltiples encontros de voluntarios que organizou: «na nosa labor, sentímonos recompensados polo agarimo que recibimos daqueles cos que compartimos o camiño da vida difícil».
\r\n
Nos últimos días foron oficiados diversos funerais en memoria de Rafael. O último foi presidido por José Luís García da Torre, consiliario de Cáritas Interparroquial da Coruña, e concelebrado na Igrexa de San Pablo por numerosos sacerdotes.
\r\n\r\n
Unha entrañable persoa
\r\n
Vicente Igrexas Martelo, director de Cáritas Interparroquial da Coruña, coñecíao moi ben e traballou de xeito conxunto con el. Algo que lembra, «deixounos, para irse á Casa do Pai, o amigo Rafael, entrañable persoa e excelente católico que dedicou a súa vida profesional e particular a construír espazos de amizade e boas obras». E engade, «coñecido e querido por todos os consiliarios e voluntarios das Cáritas parroquiais, déixanos o seu exemplo e unha profunda pegada de entrega aos pobres e amor ao Evanxeo».
\r\n
A súa vida de servizo aos demais foi un claro exemplo para todos os que integramos a gran familia de Cáritas. Rafael Rodríguez Couceiro, lembra Igrexas Martelo, colaborara primeiramente co Padroado da Caridade e desde a creación de Cáritas na Coruña participou sempre como directivo da Interparroquial, responsabilizándose da Animación Comunitaria e do Voluntariado. Tamén se dedicou durante moitos anos ao grupo de oración da Inmaculada, constituído por antigos fregueses da parroquia de Santo Tomás.
\r\n\r\n
Cáritas está de loito
\r\n
Pola súa parte José Anuncio MuriñoRañó, director diocesano, comunicaba oficialmente o seu falecemento: «Esta Caritas Diocesana, hoxe está de loito. Morreu Rafael Rodríguez Couceiro «Rafael», un cristián que, como San Pablo, procurou facer ben o seu combate, comprometido sempre cos máis necesitados seguindo a mensaxe de Jesús «amádevos uns a outros como eu vos amei». Rafael foi e seguirá sendo referente para todos os axentes desta Caritas Diocesana e particularmente para os de Caritas Interparroquial da Coruña. Amigo Rafael, que o Pai de todos te acolla no seu seo e pídoche que intercedas ante El, para que nunca nos falten as forzas no Camiño compartido que facemos coas persoas que teñen algunha necesidade. Até sempre amigo».
\r\n
Viviu dándose aos demais. Agora, a gran familia de Cáritas, cada vez que nos reunamos, seguiremos acordándonos del e terémolo sempre presente nas nosas oracións.
\r\n
Amigo Rafael, chegouche o tempo do descanso. Gózao que ben merecido o tes.
\r\n
D. C.